Εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, οι κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής περιμένουν ένα Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) που θα βάλει τέλος στην απαράδεκτη εικόνα βόθρων, στις ανεξέλεγκτες απορρίψεις, και στα βαριά πρόστιμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ιστορία του έργου ξεκίνησε πριν από αρκετές δεκαετίες, όταν η ανάγκη για οργανωμένη διαχείριση λυμάτων έγινε επιτακτική. Ακολούθησαν χρόνια αντιδράσεων, δικαστικών εμπλοκών και ατέρμονων συζητήσεων για τη χωροθέτηση και τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις. Οι κάτοικοι συχνά διαμαρτύρονταν· άλλοι φοβόντουσαν το έργο «στην αυλή τους», άλλοι υπερασπίζονταν την υγεία και την ανάπτυξη της περιοχής.
Μετά από χρόνια καθυστερήσεων, ξεκίνησε ο διαγωνισμός για την κατασκευή του ΚΕΛ, έργο κρίσιμο για πάνω από 220.000 κατοίκους. Προέβλεπε σύγχρονα συστήματα επεξεργασίας λυμάτων, ενεργειακή αξιοποίηση της ιλύος και επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση. Ένα έργο πρότυπο, με τεχνολογία και οικολογική διάσταση.
Κι όμως, πριν προλάβει να γίνει το πρώτο βήμα, το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε τον διαγωνισμό, λόγω υποψίας νόθευσης του ανταγωνισμού από δύο μεγάλες εταιρείες. Μόνο σε αυτόν τον διαγωνισμό κρίθηκε πρόβλημα, σε άλλους; Σιγή.
Το αποτέλεσμα; Χρόνος και χρήματα χάθηκαν, οι κάτοικοι συνεχίζουν να ζουν με βόθρους, η χώρα πληρώνει πρόστιμα και η κυβέρνηση υπόσχεται ότι «το έργο θα γίνει», χωρίς να φαίνεται πότε θα ξεκινήσει. Η μπάλα χάθηκε ξανά, όπως χάνεται σε όλα τα μεγάλα έργα που αφορούν την καθημερινότητα.
Και για να μην γελιόμαστε, όλο αυτό πλέον μυρίζει άσχημα. Δεν φταίνε μόνο οι βόθροι· φταίει η ανικανότητα ενός κράτους που θυμίζει εφημερίδα με ατέλειωτες σελίδες προβλημάτων.
The post Το ΚΕΛ Ανατολικής Αττικής – Μια ιστορία δεκαετιών που ακόμα μυρίζει appeared first on Polis Media.
