«ΠΕΡΣΕΣ» του Αισχύλου: Η αρχαία τραγωδία γίνεται φωνή συμπερίληψης
«Αυτοί που την απέραντη αυγή σπέρνουν αλαζονεία, θερίζουν το ηλιόγερμα μαύρο καρπό» – Αισχύλος
Σε μια εποχή που η Ύβρις μοιάζει με ξεχασμένο έκθεμα και η προσωπική απελπισία μετατρέπεται σε συλλογική ήττα, η τραγωδία των Περσών βγαίνει ξανά στην επιφάνεια της επικαιρότητας.
Πολιτιστικές Απόπειρες
Η θεατρική ομάδα ART-ω, με μέλη με και χωρίς αναπηρία, ανεβάζει το εμβληματικό έργο του Αισχύλου, σε δύο σημαντικές παραστάσεις:
-
27 Ιουνίου στο Ανοιχτό Θέατρο Νέας Μάκρης
-
29 Ιουνίου στο Θέατρο Καλετζίου
Υπό την αιγίδα του Δήμου Μαραθώνα – Νέας Μάκρης, η ομάδα δίνει φωνή στην τέχνη της συμπερίληψης, διαμορφώνοντας έναν χώρο ισότιμης έκφρασης και αποδοχής.
Παίζουν οι (αλφαβητικά):
Αγγελική Ολυμπία Αρίκα, Αρχοντία Ζοργιού, Μαρία Καπετανάκη, Άννα Μαρία Κωστόπουλου, Γιάννης Λιαπάκης, Γιώργος Μπάρδης, Διαλεκτή Πίστη, Ιάκωβος Πράσινος, Φανή Προκοπίου, Μαρία Ρούση, Λίνα Ρωμανού, Βασίλης Σπυρόπουλος.
Απόδοση – Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπάρδης
Φωτισμοί: Κώστας Αγγέλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Η ομάδα
Φωτογραφίες: Γιώργος Μπάρδης & Γιάννης Λιαπάκης
Από τα λίγα πράγματα που αξίζει πραγματικά να βιώσει κανείς αυτό το καλοκαίρι.
Βρεθήκαμε στις πρόβες. Μιλήσαμε με τους ανθρώπους, αφουγκραστήκαμε την ατμόσφαιρα, νιώσαμε τη σιωπή και την ένταση πριν από κάθε σκηνή. Και με ευλάβεια, αποδίδουμε το παρακάτω.
Η παράσταση «Πέρσες» της θεατρικής ομάδας ART-ω, που παρουσιάζεται στο Ανοιχτό Θέατρο Νέας Μάκρης και στο Θέατρο Καλετζίου, δεν ειναι απλώς ένα ακόμη ανέβασμα αρχαίας τραγωδίας — ήταν μια βιωματική εμπειρία, μια γιορτή συμπερίληψης, μια υπόκλιση στην ανθρώπινη θέληση για έκφραση.
Οι ερμηνείες όλων των συμμετεχόντων, με ή χωρίς αναπηρία, ήταν καθηλωτικές, βαθιά συναισθηματικές και με μία θεατρική αυθεντικότητα που ξεπερνά τις τεχνικές – ακουμπά στην ψυχή. Η θεατρική πράξη εδώ απογυμνώνεται από φιλοδοξίες εντυπωσιασμού και μετατρέπεται σε καθαρή, ευγενική δύναμη.
Η σκηνοθετική προσέγγιση του Γιώργου Μπάρδη ισορροπεί με σεβασμό ανάμεσα στην κλασική φόρμα και τη μοντέρνα αισθητική έντασης και ταυτότητας, προσφέροντας σε κάθε μέλος της ομάδας το δικό του αναντικατάστατο χώρο στη σκηνή.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στους ηθοποιούς με αναπηρία, που απέδειξαν περίτρανα ότι η τέχνη δεν γνωρίζει φραγμούς, μόνο αλήθεια και παρουσία. Δεν ζητούν να συγκινήσουν — απλώς είναι εκεί, πλήρως ενεργοί, συνδημιουργοί και συνοδοιπόροι της τραγωδίας και του κοινού.
Η παράσταση αυτή δεν πρέπει να χαθεί. Δεν είναι απλώς μια πολιτιστική πρόταση — είναι μια υπενθύμιση πως όταν η τέχνη εμπνέεται από τον άνθρωπο, γίνεται αληθινή.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα. Από τα λίγα που αξίζει να «έρθουμε» κοντά, αυτό το καλοκαίρι.
του Σπυρίδων Μαυρολέων
The post «ΠΕΡΣΕΣ» του Αισχύλου: Η αρχαία τραγωδία γίνεται φωνή συμπερίληψης appeared first on Polis Media.
